Ελλάδα μ' ακούς;

image here

Γιατί;
Γιατί δεν βλέπεις πόσο με πονάς;

Γιατί με κοροϊδεύεις;
Γιατί με άφησες να σπουδάσω κάτι που δεν έχει εφαρμογή εδώ;
Με έπρηξες στις εξισώσεις, στους μιγαδικούς αριθμούς και στα ολοκληρώματα...
Αρκούσε η διαίρεση για να καταλάβω ότι ούτε με 400, ούτε με 700 ευρώ το μήνα  δεν μπορώ να ζήσω.

Γιατί δεν μπορώ να είμαι περήφανη για σένα;
Γιατί μου στερείς αυτό το δικαίωμα;
Γιατί έχεις γεμίσει το τόπο σκουπίδια γύρω μου;

Είχα όνειρα...
Γιατί δεν μ' αφήνεις να σταθώ στα πόδια μου;
Φοβάμαι...

Γιατί με διώχνεις; Γιατί δεν μου είπες ούτε μια φορά "μπράβο"; 
Δεν με αποζημίωσες ούτε μία φορά... Γιατί εμένα;
Γιατί μ' εκμεταλλεύεσαι;
Γιατί ξεσπάς πάνω μου;

Που είσαι όταν σε χρειάζομαι; Γιατί δεν είσαι εδώ; 
Γιατί με τιμωρείς; Τι έκανα;

Γιατί κοιμάσαι; Γιατί έχεις γίνει τόσο ψεύτικη; Τόσο trendy;

Άνοιξε τα φώτα. Ξύπνα!
Κοίτα με. Απάντησέ μου. Άκουσέ με.

Γιατί δεν μου δίνεις ούτε μία ελπίδα;
Γιατί καταστρέφεσαι και γιατί με καταστρέφεις;
Μη μου λες ψέμματα!

Κουράστηκα πια...

Αποφάσισα να φύγω. Ακούς;
Δε γίνεται να με πάρεις μαζί σου εκεί κάτω.
Συγγνώμη...
Ο καθένας κουβαλάει το σταυρό του.
Κι αυτός που έβαλες στη πλάτη μου είναι βαρύς και μεγάλος.

Γαρίδα