Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Living in the North: Winter Survival tips

Η άνοιξη θα έρθει. 
Απλά έχει χάσει το δρόμο και έχει κίνηση κι έχουν κάνει και κάτι σύννεφα ένα μπλόκο εδώ πιο κάτω και άστα...

Θα έρθει. 
Απλά για ακόμα λίγο θα χρειαστεί να σερνόμαστε από υπόγειο σε υπόγειο και από τρύπα σε τρύπα σαν τα σκουλίκια. Σαν τις κάμπιες που περιμένουν να γίνουν πεταλούδες και να πετάξουν.

Όταν έρχεσαι να μείνεις/δουλέψεις/σπουδάσεις σε μια χώρα όπως η Δανία, στην αρχή δεν καταλαβαίνεις τη βαρύτητα αυτής της απόφασης. Δε συνειδητοποιείς ότι 7 μήνες σερί θα φας κρύο, χιόνι και σκοτάδι στη μάπα. Στο συνεχόμενο και χωρίς ανάσα. 

Αλλά υπάρχουν survival tips και θα αναφέρω τα σημαντικότερα γιατί sharing is caring και ταυτόχρονα προκαλώ - παρακαλώ όσους ξέρουν κι άλλα να τα μοιραστούν μαζί μας:

TIP 1: The sunshine lives within us 
κλείσε τα μάτια σου, κατέβασε αππ με κυματάκια και ήχους θάλασσας στο κινητό ή για τους μη κατέχοντες σμαρτ φόνι, απλά επανέλαβε από μέσα σου (ή και απ' έξω σου αν σε σένα λειτουργεί καλύτερα) "πλαφφφφ, πλαφφφφ". Μπορείς να προσθέσεις παραπάνω ήχους στο κεφάλι σου όπως: "Λουκουμάδεεεεες", φωνές γλάρων, ήχος σαγιονάρας στα βρεγμένα βοτσαλάκια, "Θες ένα βερίκοκο?" και άλλα τέτοια. Επανέλαβε μία φορά τη μέρα κατά προτίμηση μόλις ξυπνήσεις -στη φάση χουζουρέματος- για να έχεις εγγυημένα μια καλοδιάθετη μέρα, ή αμέσως πριν κοιμηθείς -όταν πέφτεις στο κρεββάτι- για να ξυπνήσεις κεφάτος/-η.


summer is overrated... (NOT!)
photo from my lovely Creta

TIP 2: Summer Party 
διοργάνωσε με τους φίλους σου καλοκαιρινό party, caribbean party και πάει λέγοντας. Άνοιξε το καλοριφέρ στο τέρμα, βάλε το μαγιό σου και γυαλιά ηλίου στο καταχείμωνο, φόρα αντηλιακό να μυρίσει το σαλόνι καρύδα, αγόρασε κατεψυγμένες φράουλες και φτιάξε σπιτικά Strawberry Daquiries για τη παρέα. Ορίστε και η συνταγή:

Strawberry Daquiri κατά της κατάθλιψης:

Συστατικά:
Πάγος
Φράουλες κατά βούληση
Ζάχαρη Καστανή κατά βούληση
Ρούμι κατά βούληση

Εκτέλεση:
Χώσ' τα όλα στο μπλέντερ μέχρι να πάρουν υφή smoothie κι είσαι έτοιμος/η! 
***μερικοί βάζουν και lime και άλλα διάφορα αλλά εγώ το προτιμώ φραουλένιο, λυτό κι απέριττο. 

Μόλις φτιάξεις τα κοκτεϊλάκια σου τα φρουτένια (συστήνω ανεπιφύλακτα να πειραματιστείς και με άλλα φρούτα μόλις ξεμείνεις από τις φράουλες), βάλε μουσική τύπου:


ή κάτι πιο lounge βρε αδερφέ -ανάλογα τα γούστα- και νιώσε!

Αλήθεια -υπόσχομαι- λειτουργεί, το κάναμε.




TIP 3: H λάμπα - ήλιος (εδώ γελάμε)
ένα σου λέω: Seasonal affective disorder - γνωστό και ως SAD. Μη γελάς! Υπάρχει! Και πήγαινε και εδώ να διαβάσεις περισσότερα. Για να μη στα πολυλογώ anyway, η περιορισμένη ηλιοφάνεια και η μουντίλα επηρεάζουν αρνητικά και μπορούν ενδεχομένως να γίνουν η αιτία για να παρουσιάσεις διαταραχή στα επίπεδα της μελατονίνης (μία ορμόνη που επηρεάζει τον ύπνο και τη διάθεση) αλλά και της σεροτονίνης (χημική ουσία του εγκεφάλου γνωστή και ως "ορμόνη της ευτυχίας"). Για όσους λοιπόν δε κάνατε τα παραπάνω ή τα κάνατε και δεν λειτούργησαν και σας οδήγησαν στο SAD τότε μην ανησυχείτε καθόλου! Σας έχω τη λύση! Light Therapy Lamps! Ιδού λοιπόν η λύση σε εικόνες για να γίνει πιο κατανοητό:

Κυκλοφορούν στο εμπόριο λάμπες οι οποίες υπόσχονται ανακούφιση από το SAD.


source here

Λένε, ότι με συνεδρίες 20 λεπτών την ημέρα επανέρχεται ο ψυχισμός σου σε νορμάλ επίπεδα, λόγω της "φυσικής φωτοέκθεσης" που προσφέρουν οι εν λόγω λάμπες. Κοινώς, πάρε-λάμπα-κάτσε-μπροστά-της-και-κοίτα-τη-και-θα-γίνεις-περδίκι φάση.

Αγόρασε λοιπόν κι εσύ μια λάμπα-ήλιο και κάτσε χαμογελαστή -πλέον- μπροστά της για να διαβάσεις το περιοδικό σου! Μετά από 20 λεπτά θα είσαι και ευτυχισμένος και θα έχεις μάθει όλα τα κουτσομπολιά της Μενεγάκη!

source here

Αγόρασε τώρα τη λάμπα-ήλιο και πιες μια πορτοκαλάδα στην αγκαλιά της ή πάρε τηλέφωνο μια φίλη σου για να χαρεί κι αυτή μαζί σου:

 source here
                                                                                              source here

Επίσης μπορείς αν θέλεις να φωνάξεις τη φίλη σου να πείτε καφέ μαζί με τη λάμπα ή να πάρεις μαζί σου τη λάμπα στη δουλειά για πιο γρήγορα αποτελέσματα.

source here
 source here

(αρκετά, εντάξει, αλλά είναι αγαπημένο θέμα αυτή η λάμπα και πραγματικά νομίζω ότι απλά ζηλεύω που δεν έχω κι εγώ μία!)



Κάνε λοιπόν όλα τα παραπάνω και μη ξεχνάς: ο ήλιος ζει μέσα μας. it is in our DNA baby :)


From Copenhagen with love - still waiting for the Spring to come...


Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Σε μια χώρα που είναι Μάρτιος και χιονίζει

Είμαι σε μια χώρα πολύ μακριά και είναι Μάρτιος. Χιονίζει. (βρες το λάθος)



Το λάθος θα μπορούσε να είναι το ρήμα "είμαι". Ίσως μια από τις φωνές μέσα μου σου απαντήσει ότι σίγουρα, ναι, αυτό είναι το λάθος. Αλλά όχι. Είναι ερώτηση παγίδα. Είναι σαφές ότι το λάθος είναι η λέξη Μάρτιος και Χιονίζει με μία τελεία (.) απόσταση. Αυτές οι δύο λέξεις μαζί δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Να που εδώ υπάρχουν. Και όλες οι φωνές μέσα μου ουρλιάζουν ότι ξεκάθαρα αυτό είναι το λάθος.

Υπάρχουν πολλές φωνές μέσα μου. Ναι, ίσως να είμαι τρελή  Ή να έχω θέματα. Αλλά πες μου αλήθεια.. Ποιος δεν έχει? Βρες μου έναν. Εγώ λοιπόν έχω τις φωνές μέσα μου.
Δύο ειδών:

α) ΦΩΝΕΣ που τα αυτιά μου έκλεψαν από άλλους ή έμαθαν απ' έξω, ξεπατίκωσαν και τώρα τις μιμούνται δυνατά μες στο κεφάλι μου. Τις χροιές τους. Τα λόγια τους. Την έντασή τους. Τις παίζουν μέσα μου ξανά και ξανά όποτε χρειαστεί. Άλλοτε για να με βασανίσουν άλλοτε για να με σώσουν.

β) ΦΩΝΕΣ που είναι δικές μου και με πάνε μία από δω, μία από κει. Μία μαλώνουν, μία τα ξαναβρίσκουν. Χοροπηδάνε σε μαγικά καπέλα και ταξιδεύουν σε φανταστικούς κόσμους. Σκέφτονται ξαφνικά καταπληκτικές ιδέες και πλημμυρίζεις μέσα σου με χρώματα. Άλλες φορές σε αγριοκοιτάζουν, κακιώνουν κι αμέσως μετά το ξεχνάνε, ανάβουν ένα τσιγάρο και μένουν σιωπηλές, κρυμμένες μέσα μου.

Απλά, αν είσαι κι εσύ σε μία τέτοια χώρα, κλείσε τα μάτια σου, πες στις δικές σου φωνές να σε ταξιδέψουν σε μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή παραλία, βάλε αντηλιακό κι ας έχει -10 έξω (θα σου πω κι άλλα σε άλλο ποστ με DIY για αυτό το κόνσεπτ), βγάλε τη γλώσσα σε όλους και χαμογέλα.

Με άλλα λόγια: The sunshine lives within us! 
(must have attitude in the Nordics, otherwise τη χάσαμε τη μπάλα... κι εγώ και οι φωνές μου.)

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Σώπα



Σώπα μη μιλάς του Αζίζ Νεσίν

...και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο , 
με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει: 
ΜΙΛΑ!....



Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Λόγια



Θυμάμαι.
Θυμάμαι που για τρία και κάτι λεπτά ήσουν ευτυχισμένος.
Γελούσες ολόκληρος.
Χορέψαμε και για λίγο μόνο, όσο κρατάνε τρία και κάτι λεπτά, νόμιζα ότι όλα θα πήγαιναν καλά.

"μέχρι τότε, πάω κι εγώ πάσο"

Προσπαθώ να θυμηθώ ποιο ήταν ακριβώς το σημείο που κατάλαβα ότι σε έχασα.

"δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα"

Πάω πίσω. Πιο πίσω. Και νομίζω ότι βρίσκω αυτή τη στιγμούλα.
Τη στιγμούλα που τα μάτια σου μέσα είχαν τίποτα. Κενό.

"σε παρακαλώ, άκουσέ με λίγο! σ' αγαπάω!"

Φταίω κι εγώ. Δεν έδωσα πολύ σημασία. Έπρεπε να είχα προσπαθήσει κι άλλο. Να σου εξηγούσα, να σου έλεγα την αλήθεια, να σου έδειχνα πόσο όμορφη είναι η ζωή σου.
Δεν έκανα τίποτα. Μόνο σου φώναζα. Και σ' έδιωχνα. Ήμουν σκληρή. Έτσι μου μάθανε. Να λέω αλήθειες κι ας πονάνε. Να σου λέω ότι δε μου αρέσει. Να κοιτάω στα μάτια και να σου δείχνω τα λάθη σου. Να σου φωνάζω "δες!". Ακούς, δεν ακούς.

"με κατέστρεψες..."

Δεν άκουγες. Κενό. Τίποτα.
Ήθελα να φύγεις. Να φύγω.
Νόμιζα ότι θα δεις ότι με χάνεις και θα τρομάξεις. Δε τρόμαξες όμως..
Με πόνεσε που δε τρόμαξες. Δε το ξανασκέφτηκες καν. Γύρισες τη πλάτη κι έφυγες.

"δε συνειδητοποιείς το αντίκτυπο των πράξεών σου, των αποφάσεών σου πάνω μου.."

Δε φταίω εγώ. Εσύ φταις. Δεν ήσουν εκεί. Δεν ήσουν πουθενά.
Μούτρωσες, θύμωσες με αυτό που είμαι. Με αυτό που ήξερες ότι είμαι. Γύρισες τη πλάτη κι έφυγες.

"τώρα τι να σου πω; τι θες από μένα;"

Και τώρα.. ήρθες. Τώρα. Που δεν υπάρχει τίποτα πια να πάρεις. Που σου 'χω δώσει όλα όσα είχα.

"δε μπορώ/δεν αντέχω"

Δεν αγοράζομαι. Δεν υπάρχει γόμα που να σβήνει το παρελθόν. Δε μπορούμε να πάμε πίσω και να ξε-κάνουμε όσα κάναμε. Κι εσύ είσαι ένας άλλος. Δεν είσαι αυτός. Δε ξέρω ποιος είσαι. 
Δε θα μάθω ποτέ ποιος τελικά έγινες και ποιος θα γίνεις.
Και το μόνο που έχει μείνει να δώσω είναι μια συγνώμη.
Πρώτα σε μένα, μετά σε σένα. Συγνώμη. Για τις φορές που πληγωθήκαμε.
Και μια ευχή ότι ο καινούριος εσύ θα είναι καλά. Αυτό μόνο. Να είναι καλά.
Και προχωράμε.





Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Let's talk about Alex...




About Omikron Project:
A group of guys and girls trying to show the world the untold side of the Greek crisis, and crush the negative stereotypes of our country.
Want to join them? Get in touch!
Email: omikronprjct@gmail.com
Web: http://omikronproject.gr