Έχω την αίσθηση/παραίσθηση ότι η Ύδρα μου μιλάει..
Όχι όταν πήζει από κόσμο.. Χάνει λίγο η Ύδρα όταν βουλιάζει..
Όταν είμαστε σχεδόν μόνες μας και φυσάει.
Τότε είμαι σίγουρη ότι μου μιλάει.
Στο μπαλκόνι της Υδρονέττας άσε με ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Ξέχνα με εκεί να βλέπω τη θέα και να πίνω cocktails....
Ουφφφ... Μύρισε καλοκαίρι...
Γαρίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου