Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Κάποια χρόνια πίσω...

image here

...φώναζες "Μαμάαα! Έεεεκανα!!" και ένα μαγικό χέρι έκανε ξάφνου βουτιά στα κωλομέρια σου..

...έλεγες "θες να τα φτιάξουμε;", μετά κρατιόσασταν χέρι χέρι και μετά απλά "τα χαλάγατε" και φτου κι απ' την αρχή...

...μασούσες μπιγκμπάμπολ κι έκανες φούσκες...

...λερωνόσουν.. κι όλα ήταν εντάξει..

...νόμιζες ότι στα 18 θα κάνεις επιτέλους ότι θέλεις...

...μάθαινες την προπαίδεια...Αλλιώς δεν είχε παγωτό!

...σου διάλεγε άλλος τα ρούχα...

...υπήρχε πάντα ζεστό φαΐ το μεσημέρι...

...έτρεχες...

...έκλεγες δυνατά...γελούσες δυνατότερα..

...είχες τόση μα τόση φαντασία...

...κοιμόσουν μ' ένα φωτάκι ανοιχτό...

...υπήρχε στο σπίτι κάτι που φοβόσουν χωρίς λόγο. Μια ντουλάπα, μια κούκλα, μια μάσκα, ένας καλόγερος... Κάτι...

...είχες ένα φίλο. Τσακωνόσασταν σήμερα. Τα βρίσκατε αύριο. Ξανατσακωνόσασταν..για να τα ξαναβρείτε. Χωρίς γιατί..

image here

...έδινες και έπαιρνες πολλές αγκαλιές...

...σιχαινόσουν το τσιγάρο, δεν σου άρεσε ο καφές ούτε η μπύρα...

...όταν είχε κίνηση στο δρόμο αναρωτιόσουν γιατί ο πρώτος στη σειρά πάει τόσο σιγά...

...διάβαζες κόμικ κι έβλεπες παιδικά...

...κρινόσουν ανά τρίμηνο και κάθε καλοκαίρι είχες τρεις μήνες οφ...

...δεν ήξερες τι πάει να πει άγχος, αλλά νόμιζες ότι πνίγεσαι στις υποχρεώσεις - να στρώσω το κρεββάτι μου;;; πωωω ρε μαμάαα...

...έπαιζες...

Τώρα φοράς κοστούμι, ζεις για να δουλεύεις, όχι από επιλογή αλλά επειδή δε γίνεται αλλιώς, δεν έχεις χρόνο, δεν ακούς, δεν μιλάς, απλά συνεχίζεις να ανασαίνεις...

1 σχόλιο: